Ποῖος Ἠρώας ; Ἔφτασε χίλια χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸν Μεγάλο Ἀλέξανδρο στὸν Ἰνδὸ ποταμό;

Ἱστορικὸ πρόσωπο ποὺ ἔφτασε ὼς τὸν Καναδᾶ ἦταν ὁ Ἡρακλῆς τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας, σύμφωνα μὲ τὸν καθηγητὴ Γεωλογίας Ἠλία Μαριολάκο.
Ἔφτασε χίλια χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸν Μεγάλο Ἀλέξανδρο στὸν Ἰνδὸ ποταμό.
Πέρασε ἀπὸ τὴν Αἰθιοπία, ἔφτασε ὼς τὴ Γροιλανδία καὶ ἴσως νὰ πάτησε πρῶτος τὸ πόδι του στὴν Ἀμερική.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ γνωστοὺς ἥρωες τῆς παγκόσμιας μυθολογίας- ὁ Ἡρακλῆς- δὲν ἦταν μόνο ἕνας σπουδαῖος ὑδραυλικός, μηχανικὸς καὶ ὑδρογεωλόγος, ὅπως μαρτυροῦν πολλοὶ ἀπὸ τοὺς δώδεκα ἄθλους του, ἀλλὰ καὶ ὁ πρῶτος ποὺ ἔκανε πράξη τὴν παγκοσμιοποίηση καὶ ὁ ἀρχιτέκτονας τῆς μυκηναϊκῆς κοσμοκρατορίας, ὅπως ὑποστήριξε σὲ ὁμιλία του, στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς Γεωλογίας καὶ μέλος τοῦ Κεντρικοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Συμβουλίου Ἠλίας Μαριολάκος.
«Ὁ Ἡρακλῆς δὲν εἶναι ἕνα πρόσωπο γιὰ νὰ διασκεδάζουν τὰ παιδιά.
Οὔτε ἡ ἑλληνικὴ μυθολογία ἕνα παραμύθι γιὰ ἕναν φανταστικὸ κόσμο», λέει στὰ «ΝΕΑ» ὁ Ἠλίας Μαριολάκος.
«Ὁ Ἡρακλῆς εἶναι ἕνα ἱστορικό- καὶ ὄχι μυθικό- πρόσωπο, ἕνας ἄγνωστος μεγάλος κατακτητής, ἥρωας- ἱδρυτὴς πόλεων, πρῶτος συνδετικὸς κρίκος τοῦ κοινοῦ πολιτισμικοῦ ὑποστρώματος τῶν Εὐρωπαίων, τοῦ μυκηναϊκοῦ καὶ κατὰ συνέπεια τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Καὶ ἡ μυθολογία εἶναι ἡ ἱστορία τοῦ ἀπώτερου παρελθόντος τῶν κατοίκων αὐτοῦ τοῦ τόπου, ποὺ πολὺ ἀργότερα θὰ ὀνομαστεῖ Ἑλλάς».
Πρῶτος στὸ μικροσκόπιο τοῦ καθηγητῆ μπῆκε ὁ ἆθλος μὲ τὴν ἁρπαγὴ τῶν βοδιῶν τοῦ Γηρυόνη, τοῦ τρικέφαλου καὶ τρισώματου γίγαντα ποὺ ζοῦσε στὰ Γάδειρα, τὸ σημερινὸ Κάντιθ τῆς Ἱσπανίας, κοντὰ στὸ στενό του Γιβραλτάρ.
«Οἱ περισσότεροι πιστεύουν πὼς ὁ Ἡρακλῆς ταξίδεψε ὼς τὴν Ἰβηρικὴ Χερσόνησο γιὰ νὰ φέρει μιὰ καλὴ ράτσα βοδιῶν στὴν Πελοπόννησο», ἐξηγεῖ ὁ κ. Μαριολάκος.
«Ἄν διαβάσουμε μὲ προσοχὴ τὸν Στράβωνα, ποὺ ἔζησε τον 1ο αἰ. π.Χ. ὅμως, θὰ διαπιστώσουμε πὼς σὲ κανένα ἄλλο μέρος τοῦ κόσμου δὲν ἔχει βρεθεῖ τόσος πολὺς χρυσός, ἄργυρος, χαλκὸς καὶ σίδηρος.
. Καὶ τὰ βόδια δικαιολογοῦνται διότι ὑπῆρχαν μαρτυρίες ὅτι τὸ "κοσκίνισμα" τοῦ χρυσοῦ ἀπὸ τὴν ἄμμο γινόταν πάνω σὲ δέρματα βοδιῶν».
Ἡ ἵδρυση δὲ τῆς πόλης ἀπὸ τὸν Ἡρακλῆ μνημονεύεται στὸν θυρεὸ τῆς πόλης καὶ σήμερα.
Ὁ Ἡρακλῆς ὁλοκληρώνει τὸν ἆθλο του καὶ συνεχίζει βόρεια πρὸς τὴν Κελτικὴ καὶ ἱδρύει τὴν Ἀλέσια (γνωστὴ καὶ ὡς πόλη τοῦ Ἀστερίξ), τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας προέρχεται ἀπὸ τὴ λέξη ἄλυς (= περιπλάνηση). Πόλη μὲ στρατηγικὴ σημασία, καθὼς συνδέεται μέσῳ πλωτῶν ποταμῶν πρὸς τὴ Μεσόγειο, τὸν Ἀτλαντικό, τὴ Μάγχη καὶ τὴ Βόρεια Θάλασσα, ὅπου ὁ Ἰούλιος Καίσαρας κατατρόπωσε τοὺς Γαλάτες. Ἀκόμη ἱδρύει τὸ Μονακὸ καὶ τὴν Ἀλικάντε - ἡ ποδοσφαιρική της ὁμάδα ὀνομάζεται Ἡρακλῆς.


Τί γύρευε στὴ Γαλατία ὁ Ἡρακλῆς;
«Χρυσό», ἀπαντᾷ ὁ κ. Μαριολάκος, «ἀφοῦ ὁ Διόδωρος μᾶς λέει πὼς στὴ Γαλατία ὑπάρχουν πλούσια χρυσοφόρα κοιτάσματα». Ὁ Ἡρακλῆς ὅμως φέρεται- σύμφωνα μὲ τὸν Πλούταρχο- νὰ ἔφτασε καὶ ὼς τὴν Ωγυγία ποὺ ἀπέχει πέντε ἡμέρες δυτικὰ τῆς Βρετανίας. «Πέντε ἡμέρες ἰσοδυναμοῦν μὲ 120 ὧρες.
Ἄν ἡ μέση ταχύτητα ἑνὸς πλεούμενου τῆς ἐποχῆς ἦταν 4 μίλια τὴν ὥρα, τότε ἡ ἀπόσταση εἶναι 890 χλμ., ἄρα πρόκειται γιὰ τὴ σημερινὴ Ἰσλανδία καὶ συνέχισε ὼς τὴ Γροιλανδία, ἐνῶ τὸ Κρόνιο Πέλαγος, ποὺ ἀναφέρεται, σύμφωνα μὲ τοὺς ὑπολογισμοὺς ταυτίζεται μὲ τὸν Βόρειο Ἀτλαντικό»
«Γιὰ νὰ φέρει τὰ χρυσᾶ μῆλα τῶν Ἑσπερίδων (ἤτοι τὸν χρυσὸ) ὁ Ἡρακλῆς ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο ἔφτασε ὼς τὴν Αἰθιοπία κι ἔπειτα στὸν Καύκασο- γιὰ νὰ ζητήσει τὴ βοήθεια τοῦ Προμηθέα- καὶ στὴ Λιβύη προτοῦ ἐπιστρέψει στὶς Μυκῆνες»
Ὁ Ἡρακλῆς ἔφτασε, σύμφωνα μὲ τὸν καθηγητὴ Ἠλία Μαριολάκο, ὼς τὴν Ἀμερική.
«Στὶς πηγὲς διαβάζουμε πὼς ἐγκατέστησε ἀκολούθους τοῦ "ὼς τὸν κόλπο ποὺ τὸ στόμιό του βρίσκεται στὴν ἴδια εὐθεῖα μὲ τὸ στόμιο τῆς Κασπίας".
Ἕνας κόλπος μόνον καλύπτει αὐτὲς τίς προϋποθέσεις: τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου στὸ Τορόντο τοῦ Καναδᾶ».
Μαρτυράται δὲ πὼς ἔμειναν «σὲ νησιὰ ποὺ βλέπουν τὸν ἥλιο νὰ κρύβεται γιὰ λιγότερο ἀπὸ μία ὥρα γιὰ 30 ἡμέρες»- δηλαδὴ στὸν πολικὸ κύκλο.
Τί γύρευε ἐκεῖ;
Ἡ ἀπάντηση βρίσκεται στὰ εὑρήματα τῶν ἀνασκαφῶν ποὺ γίνονται γύρω ἀπὸ τὴ λίμνη Σουπίριορ στὸ Μίτσιγκαν.
Ἀρκεῖ νὰ σκεφτεῖτε πὼς ἔχουν ἐξορυχθεῖ πάνω ἀπὸ 500.000 τόνοι χαλκοῦ στὴν περιοχή, ὅταν στὴν κάτ΄ ἐξοχὴν πηγὴ χαλκοῦ- τὴν Κύπρο- ἐξορύχθηκαν 200.000 τόνοι.
Ἡ ἐξόρυξη ἔγινε τὴν περίοδο 2.450 π.Χ.- 1050 π.Χ., σταματάει ξαφνικά, ὅταν καταρρέει ὁ μυκηναϊκὸς πολιτισμός. Καὶ ὅλα αὐτὰ σὲ μιὰ περιοχὴ ὅπου οἱ γηγενεῖς βρίσκονταν στὴ λίθινη ἐποχή!