Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2025

Ποιόν ἀρχαῖο θεὸ προσκυνᾶ ὅλος κόσμος τῆς Γῆς ἀκόμα καὶ Σήμερα !!

 

«Των γὰρ ἠλιθίων ἀπείρων γένεθλα».


(Ἄπειρη ἡ γενιά των ἠλιθίων
).

Σιμωνίδης ο Κείος.






Ἔχουν γραφτεῖ καί ειπωθεί πολλά γειά τήν ἀνθρώπινη βλακεία.

Ἐγχειρίδια, ὁδηγοί, ἀναλύσεις προσπάθησαν νὰ ἐξηγήσουν την ἀνθρώπινη ἠλιθιότητα ἀπὸ την ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Οἱ πρόγονοι μας εἶχαν δώσει σε μία θεότητα, ἕναν δαίμονα, ὅλη την εὐθύνη της βλακείας ποῦ ἐπισκέπτεται τον ἄνθρωπο καὶ τον καθιστά ἀνήμπορο νὰ ἰσορροπήσει την νόηση του πρὸς ὄφελος του.

«Δύο πράγματα εἶναι ἄπειρα,         το σύμπαν καὶ ἡ ἀνθρώπινη βλακεία. >>

Δὲν εἶμαι, ὅμως, βέβαιος γιὰ το πρῶτο”. Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πρίν, οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἀντιμετώπιζαν ἐπίσης με δέος την ἀνθρώπινη βλακεία

Γιὰ τον λόγο αὐτό εἶχαν ὁρίσει καὶ θεό ποῦ ἐπέβλεπε αὐτὸ το ἀνθρώπινο χαρακτηριστικό. Ἦταν ἕνας δαίμονας, κατώτερη μορφή θεότητας, ὁ Κοάλεμος....

Ὁ Κοάλεμος εἶναι το πνεῦμα της ἠλιθιότητας, ὁ θεός της βλακείας.


Στήν ἀρχαία ἑλληνική μυθολογία με το ὄνομα Κοάλεμος ἦταν γνωστός ἕνας δαίμονας, ὁ ὁποῖος χαρακτηριζόταν ὥς «αἰματοπότης», «ἀπαιτητικός» καὶ «ἠλίθιος»

.Ἀναφέρθηκε ἀπὸ τὸν Ἀριστοφάνη καὶ ἐπίσης στοὺς Παράλληλους Βίους του Πλούταρχου.


Οἱ δύο Κίμωνες 

Στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα κάθε βλάκας χαρακτηριζόταν ὡς «Κοάλεμος». Σήμερα θὰ τὸν λέγαμε «ἕνας βλάκας καὶ μισός». 
Ὁ πιὸ διάσημος «Κοάλεμος» ἦταν ὁ Κίμων ὁ Πρεσβύτερος, πατέρας τοῦ Μιλτιάδη τοῦ νικητῆ τῆς Μάχης τοῦ Μαραθῶνα. 

Ὁ Πλούταρχος στὸ Βίο τοῦ Κίμωνα (4.3), ἐγγονοῦ καὶ συνονόματου τοῦ Κίμωνα τοῦ Πρεσβύτερου, ἀναφέρει ὅτι ὅταν τὸ 489 π.Χ. ὁ Μιλτιάδης πέθανε στὴ φυλακή, ὅπου εἶχε ἐγκλειστεῖ ἀπὸ τὸν Δῆμο μετὰ τὴν καταδίκη νὰ πληρώσει 50 τάλαντα πρόστιμο γιὰ τὴν ἀποτυχημένη ἐκστρατεία ἐναντίον της Πάρου, ὁ γιός του ὁ Κίμωνας ὁ Νεότερος ἦταν μικρός. 

Ὁ Πλούταρχος γράφει γιὰ τὸν Κίμωνα ὅτι ἀρχικὰ ζοῦσε στὴν Ἀθήνα κάνοντας ἄσωτη ζωή, καθὼς ἦταν ζωηρὸς καὶ μέθυσος, ὅμοιος στὸν χαρακτῆρα μὲ τὸν παπποῦ τοῦ Κίμωνα, ποὺ τοῦ εἶχαν δώσει τὸ ὄνομα Κοάλεμος χαρακτηρισμὸς τοῦ ἀνόητου, τοῦ ἠλιθίου.

 Ὁ Πλούταρχος ἐπισημαίνει ὅτι καθὼς ὁ συνονόματος παπποῦς του ἦταν γνωστὸς βλάκας καὶ εἶχε τὸ παρατσούκλι «Κοάλεμος», οἱ Ἀθηναῖοι πίστευαν ὅτι ὁ ἐγγονὸς εἶχε πάρει ἀπὸ ἐκεῖνον.

Ἀριστοφάνης

{Αὐτός [ἕνας ἄνδρας] εἶχε τὸ κακὸ ὄνομα ὅτι ἦταν διαλυμένος καὶ δοσίλογος, καὶ ὅτι κυνηγᾶ τὸν παπποῦ τοῦ Κίμωνα, ὁ ὁποῖος, λένε, λόγῳ τῆς ἁπλότητάς του, ὀνομαζόταν Κοάλεμος, ὁ Ἠλίθιος.}




               
 

                                                                Amazon     

                             Ξοδέψτε λιγότερα. Χαμογελάστε περισσότερο.    

  

Ὁ Κίμων του Στησαγόρα ἢ Κίμων ὁ Κοάλεμος 

Ὁ Κίμων του Στησαγόρα ἢ Κίμων ὁ Κοάλεμος (6ος αἰῶνας π.Χ.) ἦταν ἀρχαῖος Ἕλληνας διοργανωτὴς ἱππικῶν ἀγώνων καὶ ὀλυμπιονίκης μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, ὁ ὁποῖος στέφθηκε 3 φορὲς νικητὴς στὸ ἀγώνισμα τοῦ τέθριππου κατὰ τοὺς 61ους (536 π.Χ.), 62ους (532 π.Χ.), καὶ 63ους (528 π.Χ.), ὀλυμπιακοὺς ἀγῶνες τῆς ἀρχαιότητας. 


Ἡ οἰκογένεια τοῦ ἀνῆκε στὴν Ἀθηναϊκὴ φυλή των Φιλαϊδῶν, καὶ ὁ ἴδιος παρέλαβε τὴ διοίκηση τῆς Ἀθηναϊκῆς ἀποικίας στὴν Καλλίπολη ἀπὸ τὸν Μιλτιάδη τὸν Πρεσβύτερο, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ θετὸς ἀδερφὸς τοῦ πατέρα τοῦ Κίμωνα, Στησαγόρα. Γιὸς τοῦ Κίμωνα ἦταν ὁ Ἀθηναῖος στρατηγὸς Μιλτιάδης (στρατηγὸς τῆς μάχης τοῦ Μαραθῶνα κατὰ τοὺς Περσικοὺς πολέμους), ἐνῷ ὁ ἐγγονός του ἦταν ὁ διάσημος Ἀθηναῖος πολιτικὸς Κίμων ὁ Μιλτιάδου. 


Λίγα χρόνια ἀργότερα ὁ Κίμων ὁ Νεότερος τοὺς διέψευσε μὲ τὸν πιὸ θεαματικὸ τρόπο. Ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς κορυφαίους στρατηγούς – πολιτικοὺς τῆς Ἀθήνας καὶ κέρδισε σημαντικὲς νῖκες κατὰ τῶν Περσῶν. Ὑπὸ τὴ διοίκηση τοῦ Κίμωνα ἡ Ἀθήνα ἔγινε ἡ κυρίαρχη δύναμη, ὄχι μόνο στὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο. 

Εὐτυχῶς, ποὺ τελικὰ τὸ παιδὶ εἶχε πάρει ἀπὸ τὸν πατέρα καὶ ὄχι τὸν παπποῦ του! 


Πλούταρχος
 
(Ἀριστοφάνης)”.Mέ το ὄνομα Κόβαλοι ἦταν γνωστή μία ὁμάδα ἀπὸ δαίμονες ποῦ ἀνῆκαν στὴν ἀκολουθία του θεοῦ Διονύσου.

Ὁ Ἀριστοφάνης στοὺς «Ἰππὴς» (στ. 221) ἀναφέρει ὅτι ὁ θεὸς τῆς βλακείας ἦταν ἐπίσης «αἰματοπότης» καὶ «ἀπαιτητικός».



{Εἶναι πολύ πιθανό ὁ δαίμονας αὐτὸς ναό ἔχει κάποια σχέση με τους Κοβάλους, δαίμονες τῆς ἀκολουθίας του θεοῦ Διονύσου ἀναφερόμενους ἀπὸ τον Ἀριστοφάνη

Ἐλᾶτε, κάντε παράκληση καὶ προσφέρετε μία σπονδή στὸν Κοάλεμο τον θεό της βλακείας καὶ φροντίστε νὰ πολεμήσετε δυναμικά.

Οἱ Κόβαλοι ἀναφέρονται ἀπὸ τον Ἀριστοφάνη, ὁ ὁποῖος τους χαρακτηρίζει «κακόβουλους», «πανούργους» καὶ «ὑβριστές».




Ἡ λέξη «Κόβαλοι» ἔχει κοινή ρίζα με τη γερμανική Kobold = στοιχειό, δαιμόνιο, κακό πνεῦμα.

Ἡ λέξη Kobold ἔδωσε τό ὄνομα τῆς στὸ χημικό στοιχεῖο της ὕλης κοβάλτιο (ἐξαιτίας τῶν τοξικῶν ὀρυκτῶν του).


Ὑπάρχει καὶ ἡ θεωρία ὅτι ὁ Κοάλεμος ἴσως ἦταν γιὸς τῆς θεᾶς Νύχτας, ποὺ σύμφωνα μὲ τὴν ἑλληνικὴ μυθολογία ἦταν ἡ προσωποποίησης τῆς νύχτας. 

Σύμφωνα μὲ τὴ Θεογονία τοῦ Ἡσιόδου, ἡ θεὰ Νύκτα ("Νὺξ") τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων ἦταν κόρη τοῦ Χάους καὶ ἀδερφὴ τοῦ Ἐρέβους. 

Ἡ μορφή της ἦταν αὐτὴ μιᾶς ὄμορφης γυναίκας μὲ μεγάλες μαῦρες φτεροῦγες, ἐνῷ μεταξὺ τῶν τέκνων της συγκαταλέγονταν ὁ Αἰθέρας, ὁ Ὕπνος, τὰ Ὄνειρα, ὁ Μῶμος (Σαρκασμός), ὁ Μόρος (Κλῆρος), ὁ Θάνατος, οἱ Μοῖρες, ἡ Ἀπάτη καὶ τὸ Γῆρας. 

Πιὸ ἐνδιαφέρον, ὅμως, ὁ ἀναζητητὴς ἔβρισκε τὸ γεγονὸς ὅτι ὡς τέκνο τῆς νύχτας λογιζόταν καὶ ἡ ἡμέρα. 

Καί, μάλιστα, ἡ ἰδέα αὐτὴ ὑπῆρχε ἐνσωματωμένη καὶ σὲ ἄλλες μυθολογίες, ὅπως ἐκείνη τῶν βόρειων λαῶν τῆς Εὐρώπης. 

Ἦταν ἕνας δαίμονας, κατώτερη μορφὴ θεότητας, ὁ Κοάλεμος. 

Μιὰ ἀρχαία πηγὴ δίνει ὡς ἐτυμολογία τῆς λέξης «Κοάλεμος» τὸ «κοέω» («ἀντιλαμβάνομαι», «ἀκούω») μὲ τὸ «ἡλεός» («τρελός», «ἠλίθιος»). Δηλαδή, «Κοάλεμος» ἦταν αὐτὸς ποὺ ἀρχικὰ ἄκουγε συνέχεια βλακεῖες, πρὶν καταλήξει καὶ αὐτὸς νὰ γίνει βλάκας. Ἡ ἐτυμολογία αὐτή, ὡστόσο, δὲν γίνεται σήμερα ἀποδεκτὴ ἀπὸ κάποιους σύγχρονους μελετητές. 

Κόβαλοι καὶ Νύξ 


Δυστυχῶς, δὲν ἔχει διασωθεῖ κάποιο ἱερὸ πρὸς τιμή του Κοαλέμου ἢ ἀπεικόνισή του σὲ ἀρχαῖο ἔργο τέχνης. Πολλοὶ μελετητὲς θεωροῦν ὅτι ὁ δαίμονας αὐτὸς μπορεῖ νὰ συγγένευε μὲ τοὺς «Κοβάλους», δαίμονες τῆς ἀκολουθίας τοῦ Διονύσου. Οἱ συγκεκριμένοι εἶχαν διάφορες ἰδιότητες καὶ χαρακτηριστικὰ ποὺ «μετέδιδαν» στοὺς ἀνθρώπους. 

Ἔτσι ἂν ὁ Κοάλεμος ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς Κοβάλους δὲν θὰ ἐκπροσωποῦσε ἁπλᾶ αὐτοὺς ποὺ ἦταν ἤδη βλᾶκες, ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ εἶχε τὴν ἱκανότητα νὰ μετατρέπει σὲ ὀπαδούς του, ἀκόμη καὶ τοὺς νοήμονες. 

Ὑπάρχει καὶ ἡ θεωρία ὅτι ὁ Κοάλεμος ἴσως ἦταν γιὸς τῆς θεᾶς Νύχτας, ποὺ σύμφωνα μὲ τὴν ἑλληνικὴ μυθολογία ἦταν ἡ προσωποποίησης τῆς νύχτας. 

Ἡ Νὺξ ἦταν κόρη τοῦ Χάους καὶ μητέρα τοῦ Θανάτου (καὶ τοῦ Ὕπνου). Ἦταν μία πολὺ ἰσχυρὴ θεότητα ποὺ προκαλοῦσε φόβο ἀκόμη καὶ στὸν Δία. Τὸ νὰ ἦταν μητέρα καὶ τοῦ θεοῦ τῆς βλακείας δὲν εἶναι παράλογο, ἂν σκεφτοῦμε ὅτι ὁλόκληρες αὐτοκρατορίες κατέρρευσαν γιατί ἔτυχε κάποια στιγμὴ νὰ βρεθοῦν ἐπί κεφαλῆς τους ὀπαδοί του Κοαλέμου. 



                                    Ὁ Κοάλεμος δὲν ἐγκατέλειψε ποτὲ τὴν ἀνθρωπότητα.




Δὲν χρειαζόταν νὰ κτιστοῦν ναοὶ οὔτε νὰ ἀφιερωθοῦν γιορτὲς πρὸς τιμήν του γιατί ὁ ἄνθρωπος τὸν τιμᾶ συνεχῶς μέσα ἀπὸ πράξεις ἀνοησίας.

Ἔτσι βλέπουμε πὼς οὐδέποτε ξεχάστηκε αὐτὸς ὁ θεός.

Συνεχίζει νὰ κρατᾶ τὰ πρωτεῖα καὶ τὸ ἀνθρώπινο γένος εἶναι πραγματικὰ δεμένο μαζί του.

 



“Ο βλαξ” όπως απεικονίζεται σε γαλλική τράπουλα ταρώ των αρχών του 18ου αιώνα. Πηγή: Wikipedia



Σύγχρονη προτομή του Κίμωνα του Νεότερου στη Λάρνακα της Κύπρου. Ο Κίμωνας πέθανε στη διάρκεια εκστρατείας για την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου από τους Πέρσες.



Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024

Ποιὰ Θεά ὁ Ζεὺς Μεταμόρφωσε σε Ζωύφιο καὶ τὴν Κατάπιε;

 





Γιατί ὁ Δίας μεταμόρφωσε σὲ ζωύφιο τὴν πρώτη του γυναῖκα Μήτιδα καὶ τὴν κατάπιε





"Μὲ τὴν Μήτιδα ὁ Δίας ἀπέκτησε τὴν Ἀθηνᾶ πολιοῦχο τῆς πόλης τῶν Ἀθηνῶν θεὰ τῆς σοφίας καὶ τοῦ πνεύματος κατὰ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες.




Εικόνα © Αρχαία Ελληνικά


Ἡ Μήτις ἦταν κατὰ τὸν Ἡσίοδο, κόρη τοῦ Ὠκεανοῦ καὶ τῆς Τηθύος καὶ πρώτη σύζυγος τοῦ Δία.

Σύμφωνα με τη μυθολογία

Κατὰ τὸν Ἀκουσίλαο ἡ Μήτις γεννήθηκε μαζὶ μὲ τὸν Ἔρωτα καὶ τὸν Αἰθέρα, ἀπὸ τὴν ἕνωση τοῦ Ἐρέβους καὶ τῆς Νύχτας, ποὺ προῆλθαν ἀπὸ τὸ Χάος.



Θεωροῦνταν θεὰ τῆς σοφίας καὶ τῆς φρόνησης, ἰδιότητες ποὺ κληροδότησε στὴν κόρη της, τὴ θεὰ Ἀθηνᾶ. Ἡ Μήτιδα ἦταν ἡ προσωποποίηση γιὰ τοὺς ἀρχαίους ὄχι ἁπλὰ τῆς σοφίας καὶ τῆς φρόνησης ἀλλὰ τοῦ εἴδους τῆς πονηριᾶς καὶ τῆς ἐπαγρύπνησης ποὺ ἐκπροσωπεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ὁ Ὀδυσσέας καὶ ἀπὸ τὰ ζῶα ἡ ἀλεποῦ.





Ἡ Μήτις εἶναι αὐτὴ ποὺ γιὰ νὰ βοηθήσει τὸ Δία προσέφερε στὸν Κρόνο τὸ ἐμετικὸ φάρμακο ποὺ θὰ τὸν ἐξαναγκάσει νὰ ξεράσει τὰ παιδιά του ποὺ εἶχε καταπιεῖ. Μετὰ τὴ νίκη του στὴν Τιτανομαχία ὁ Δίας ἀρχίζει τὴ βασιλεία του μὲ τὸν γάμο του μὲ τὴ Μήτιδα, ποὺ τοῦ προσφέρει μιὰ πολύτιμη συμμαχία.


Σύμφωνα μὲ ἕναν χρησμὸ ἡ Μήτις θὰ γεννοῦσε πρῶτα μιὰ κόρη καὶ ἔπειτα ἕναν γιὸ ποὺ θὰ καταλάμβανε τὴν ἐξουσία καὶ θὰ κυβερνοῦσε θεοὺς καὶ ἀνθρώπους. Μόλις ὁ Ζεὺς πληροφορήθηκε τὸν χρησμό, φοβούμενος μὴν πάθει ὅτι καὶ ὁ πατέρας του Κρόνος, κατάπιε τὴ Μήτιδα, ἐνῷ κυοφοροῦσε ἀκόμη τὴν Ἀθηνᾶ. Ἔπειτα μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Ἡφαίστου, ὁ Δίας γέννησε τὴν Ἀθηνᾶ, ἐνῷ ἡ Μήτις παρέμεινε μέσα του.




Τὸ παιδί της Μήτιδος, ἡ Ἀθηνᾶ ἐπίσης θεὰ τῆς σοφίας γεννήθηκε πάνοπλο καὶ τρομερὸ ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ Δία μὲ τὴ βοήθεια μιᾶς τσεκουριὰς τοῦ Ἡφαίστου.




Χαρακτηριστικά της Μήτιδας




Ἐν ἀντιθέσει μὲ τὴ Θέμιδα τὴ δεύτερη σύζυγο τοῦ Δία, ἡ Μήτις ἀντιπροσωπεύει μιὰ πιὸ πρωτόγονη ἐποχή, ὅπου ὁ ἀδύνατος γιὰ νὰ γλιτώσει ἀπὸ τὸν δυνατότερο πρέπει νὰ χρησιμοποιήσει τὴν πονηριά του. Ἡ ἐπαγρύπνηση ἀλλὰ καὶ ἡ ἀλλαγὴ τῶν μορφῶν ἄλλωστε εἶναι χαρακτηριστικὸ πολλῶν θαλάσσιων θεοτήτων, ὅπως ὁ Πρωτέας καὶ ἡ Θέτιδα. Ἡ Μήτις δὲν ἦταν καθαυτὸ θαλάσσια θεότητα ἀλλὰ ὅμως ἦταν κόρη δύο μυθολογικῶν θαλασσῶν. Καὶ δὲν εἶναι τυχαῖο ἀφοῦ τὸ θαλάσσιο περιβάλλον εἶναι γεμᾶτο ὀργανισμοὺς ποὺ συμπεριφέρονται μὲ τὸν ἴδιο τρόπο.

Ὁ μῦθος




Ἡ Μήτις παντρεύτηκε τὸν Δία σὲ μιὰ μεγάλη γιορτή. Ἡ ὀμορφιὰ καὶ ἡ σοφία της, μεγαλύτερες ἀπὸ ἐκεῖνες κάθε θνητῆς ἢ ἀθάνατης, καὶ ἦταν ἕνα καλὸ συμπλήρωμα στὴν προσωπικότητα τοῦ συζύγου της. Στὴν ἀρχή, φάνηκε ὅτι θὰ ἦταν μεταξὺ τῶν καλύτερων καὶ πιὸ ἀξιόπιστων συμβούλων τοῦ Δία, ἀλλὰ στὴ συνέχεια ἔγινε μιὰ ἀπροσδόκητη ἀπειλὴ γι 'αὐτὸν μέσῳ μιᾶς προφητείας ποὺ ἐκφωνήθηκε ἀπὸ τὸ μαντεῖο τῆς Γαίας. Ἡ προφητεία ἀποκάλυψε ὅτι ἡ Μήτις θὰ γεννοῦσε δύο πολὺ ἰσχυρὰ παιδιά. Ἡ πρώτη θὰ ἦταν ἡ Ἀθηνᾶ καὶ ἡ δεύτερη ἕνας ἀνώνυμος μυστηριώδης γιὸς ποὺ θὰ ἐπαναλάμβανε τὸν κύκλο τῆς προδοσίας, ἀνατρέποντας τὸν πατέρα του καὶ καταλαμβάνοντας τὸ θρόνο τῶν θεῶν. Ὁ Δίας δὲν διέφερε πολὺ ἀπὸ τοὺς προγόνους του καὶ ὅταν ἦρθε ὁ φόβος του ὅτι θὰ τὸν σφετεριστεῖ ὁ γιός του, ἔπρεπε νὰ βρεῖ ἕναν τρόπο γιὰ νὰ τὸ σταματήσει.





Καὶ τότε ὑπῆρχε ἐπίσης αὐτὴ ἡ ἐκνευριστικὴ νέα συνήθεια ποὺ ἀνέπτυξε ἡ Μήτις γιὰ νὰ ἀποφύγει τὸ κρεβάτι τοῦ Δία. Εἶχε γίνει ὅλο καὶ πιὸ ντροπαλὴ καὶ συγκρατημένη. Ἡ Μήτις ὑποψειάζονταν, ἀφοῦ παρατήρησε τὶς μεταμορφώσεις τοῦ Δία σὲ ζῶα, ὅτι θὰ πήγαινε καὶ μὲ ἄλλες γυναῖκες. Σκέφτηκε ὅτι θὰ μποροῦσε νὰ κάνει τὸ ἴδιο, καθὼς καὶ ἡ ἴδια μποροῦσε νὰ κάνει μιὰ πετυχημένη ἀλλαγὴ σχήματος. Γιὰ τὴν Μήτις, ἡ καλύτερη ἐκδίκηση γιὰ τὶς ἀπιστίες του ἦταν νὰ μεταμορφωθεῖ σὲ διαφορετικὸ πλάσμα καὶ στὴ συνέχεια νὰ πετάξει, νὰ γλιστρήσει, νὰ καλπάζει ἢ νὰ κολυμπήσει ὅποτε νὰ κατευθύνει τὶς προόδους του πρὸς αὐτήν. Ὁ Δίας σύντομα θύμωσε μὲ αὐτὸ τὸ κόλπο. Ὑπῆρχε μιὰ προφητεία ὅτι θὰ εἶχε ἕναν γιὸ ποὺ θὰ τὸν σφετεριζόταν, ἀλλὰ πῶς θὰ μποροῦσε νὰ συμβεῖ αὐτὸ ἀκόμη ὅταν ἡ γυναῖκα του τὸν ἀπέφευγε. Κάτι ἔπρεπε νὰ γίνει γιὰ τὴν Μήτις.




Μιὰ μέρα ὁ Δίας χλεύασε τὴν Μήτις μὲ σκοπὸ νὰ τὴν ξεγελάσει. Τὴν προκάλεσε σὲ μιὰ μονομαχία ποὺ θὰ ἄλλαζαν σχῆμα. Οἱ δυό τους μεταμορφώθηκαν σὲ ὑπέροχα πλάσματα, χωρὶς κανεὶς νὰ μπορέσει νὰ κερδίσει τὸ παιχνίδι.




Τελικά, ὁ Δίας καὶ ἡ Μήτις κατέρρευσαν ἐξαντλημένοι. Συγχαίροντας τὴν γιὰ ἐξυπνάδα της νὰ μεταμορφώνεται μὲ μεγάλα ζῶα, τὴν προκάλεσε νὰ βρεῖ τὸν τρόπο νὰ τὸν νικήσει ὡς ἕνα μικροσκοπικὸ ἔντομο. Ἡ Μήτις, ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι θεοί, ἦταν περήφανη καὶ ἤξερε ὅτι ἦταν πιὸ ἔξυπνη ἀπὸ τὸν Δία. Δέχτηκε αὐτὴ τὴν πρόκληση καὶ τοῦ ἐπέτρεψε νὰ τὴ μετατρέψει σὲ μύγα, ἀλλὰ δὲν συνειδητοποίησε τὴν ἔκταση αὐτοῦ τοῦ λάθους μέχρι ποὺ τὴν ἔπιασε στὸ χέρι, καταλήγοντας στὸ στομάχι τοῦ Δία. Τελικὰ εἶχε νικήσει τὴ Μήτις στὸ δικό της παιχνίδι, δύο φορές: μία μὲ ἀλλαγὴ σχήματος καὶ τὴν ἄλλη μὲ ἐξυπνάδα. Ἴσως τώρα νὰ ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ἀναζητήσει μιὰ ἄλλη γυναῖκα...


                                                        

ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΦΑΕΘΩΝ. Ἡ ἐπίδρασις τοῦ Φαέθων εἰς τὸν πολιτισμὸν τῆς λευκῆς φυλῆς

ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΦΑΕΘΩΝ- Ἡ ἱστορια τῆς λευκῆς φυλῆς



Στὸν Τίμαιο τοῦ Πλάτωνος ὁ αἰγύπτιος ἱερέας ἀναφέρει τὴν καταστροφὴ ποὺ ἀντιστοιχεῖ στὸ μῦθο τοῦ Φαέθοντα τοῦ γιοῦ τοῦ ἥλιου ποὺ πῆρε τὸ ἅρμα τοῦ πατέρα του καὶ κατευθύνθηκε σὲ λάθος διαδρομή.
Τὸ ἀποτέλεσμα νὰ κατακάψει τὰ πάντα ἀπ' ὅπου πέρναγε καὶ νὰ βρεὶ τραγικὸ τέλος ἀπὸ τὸν Δία"κεραυνωθεὶς διεφθάρῃ"- πέφτοντας τὸ σῶμα τοῦ κάπου στὸν Ἠριδανὸ ποταμό!

Ὁ Λουκιανὸς μιλᾷ στὴν "ἀληθινὴ ἱστορία" ξανὰ γιὰ τὸν Φαέθοντα ὡς ἀρχηγὸ τῶν Ἡλιακῶν θεῶν ἐνάντια στοὺς Ἀτλαντες!
Οἱ Ἰνδοὶ στὴ Μαχαμπαράτα ἀναφέρουν τὴ σύγκρουση Ἡλιακῶν μὲ Σεληνιακοὺς θεοὺς καὶ τὴ χρήση ,καλὰ περιγραφέντων,πυρηνικῶν ὅπλων!
Ἡ Ἀτλαντίδα μᾶλλον καὶ ἡ καταστροφή της ,ὅμως δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὴν καταστροφὴ τοῦ Φαέθοντα ,παρ,ὅλα ὅσα ἰσχυρίστηκαν ἀξιόλογοι ἐρευνητὲς ὅπως ὁ μακαρίτης Θ.Αξιώτης.
Εἶναι ἕνα πολὺ μεταγενέστερο γεγονὸς τοῦ 18ου π.χ.αιώνα,περίπου, ἐνῶ αὐτὸ τοῦ Φαέοντα πιθανὰ ἀντιστοιχεῖ στοὺς ἀστεροειδεὶς ποὺ ἔπληξαν τη Γῆ πρὸ 65.000.000 χρόνια καὶ ἔφεραν τὸ τὸ τέλος τῶν δεινοσαύρων.


Πολλοὶ ἐρευνητὲς ὅπως ὁ ἀζέρος Ζαχαρίας Σίτσιν ,o Ντέϊβιντ Ἄικι ἀλλὰ καὶ ὁ Θ.Αξιώτης ,τοῦ ἀποδίδουν την 5η ἐλλειπτικὴ τροχιὰ στὸ ἡλιακό μας σύστημα,ἀνάμεσα στὸν Ἄρη καί το Δία.
Τὸν ἀποκαλοῦσαν-Τιαμάτ- οἱ μυστηριώδεις Σουμμμέριοι(ἴσως οἱ πρόγονοι τῶν Σαμαρειτῶν τῆς Ἰουδαίας) καὶ τὸν συσχέτιζαν μὲ τοὺς Ἀνουνάκι ἕνα εἶδος βασιλικῶν δαιμόνων-ἠμίθεων ποὺ ἕλκουν καταγωγὴ ἀπὸ τὸν πλανήτη Νιμπίρου ,μιὰ ἄλλη ἀναφορὰ στὸν χαμένο πλανήτη Φαέθοντα.
Τὸ ὄνομα ΑΝΟΥ-ΝΑ-Κι δείχνει προέλευση ἀπὸ ΑΝΩ καὶ πιθανὰ νὰ ὑπάρχει κάποια ἀλήθεια σὲ αὐτό ,ὅπως καὶ μὲ τοὺς Νεφελέϊμ καὶ Ἐλοχεὶμ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης!Ἀλλοι ἀποδίδουν τὸν πλανήτη Μαρδοὺκ τῶν βαβυλωνίων σὲ αὐτὸ τὸν πλανήτη.
Οἱ Ἑλβετοὶ ἔχουν σὲ κάποια χαρτονομίσματα τους εἰκόνες ψηλόλιγνων "ἀνουνάκι"-φαέθοντων καὶ τὸν πλανήτη σὲ μέγεθος μεγαλύτερο τῆς Γῆς σὲ τροχιὰ γύρω ἀπὸ τὸν ἥλιο.

Οἱ Ἑλβετοί ,θεωροῦνται οἱ κλειδοκράτορες τῶν μυστικῶν τῆς λευκῆς φυλῆς !
Ὁ ρωσοεβραῖος Ἐμμανουὴλ Βελιτσκόφσκι ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ Φαέθων ἦταν κομήτης ποὺ εἰσῆλθε στό
ἡλιακὸ σύστημα,προκάλεσε καταστροφὲς στὸν Ἄρη,
τὴ Σελήνη καὶ τὴ Γῆ καὶ τελικὰ ἐτέθῃ σὲ τροχιὰ γύρω ἀπὸ τὸν Ἥλιο μὲ τὸ ὄνομα Ἀφροδίτη!
Ταιριάζει ἡ περιγραφὴ μὲ τὴν ἀνώμαλη πορεία τοῦ Φαεθοντικοῦ ἅρματος στὸν ἑλληνικὸ μῦθο,ὅμως ξεπερνᾷ τὸ μέτρο μιὰ τέτοια μεγάλη κοσμικὴ καταστροφὴ καὶ ὁ πλανήτης Ἀφροδίτη ὑπῆρχε ἐκεῖ
καὶ ἔχει βέβαια πολὺ μεγαλύτερο μέγεθος ἀπὸ ἕνα κομήτη!
Ἰάπωνες ἐπιστήμονες θεωροῦν πὼς πρέπει ὁ πλανήτης νὰ εἶχε καὶ ἀρκετοὺς δορυφόρους ,ἐνῶ ἡ ἐπίσημη ἐπιστημονικὴ θέση εἶναι ὅτι ὑπῆρξε ἐκεῖ ἕνας πρωτοπλανήτης πρὸ δισεκ/ρια χρόνια ἀλλὰ ἡ ἀσταθῆ κατάσταση τοῦ καὶ ἡ ἀσταθὴς τροχιὰ τὸν ὁδήγησε στὴ διάσπαση καὶ τὴ δημιουργία της ζώνῃς τῶν ἀστεροειδῶν!
Ὁ Πλάτων ὅμως καὶ ὁ Λουκιανὸς καὶ οἱ μυθολογίες τῶν λαῶν ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴ θέση αὐτή!
Ἡ μακρινὴ ἀπόσταση τοῦ πλανήτη ἀπὸ τὸν Ἠλιο διαμόρφωσε μᾶλλον μιὰ φυλὴ ὄντων στὸν Φαέθοντα μὲ ἔλλειψη μελανίνης,ἄρα τὰ λευκά-ξανθὰ μαλλιά,τὸ λευκὸ δέρμα καὶ τὰ γαλανὰ μάτια ἦταν ὁ πιθανότερος φαινότυπος.

 Θ.Πάσχος στὸ ἐξαντλημένο ἔργο "Οἱ Ἄτλαντες κ. Νταίνικεν καὶ ὄχι "οἱ θεοί"" μιλᾷ γιὰ ἀποίκηση τῶν πλανητῶν τοῦ ἡλιακοῦ συστήματος ἀπὸ τοὺς Ἄτλαντες,τὸ σωστὸ ὅμως ἦταν οἱ Φαέθοντες.
Εἶχαν ἀναπτύξει λοιπὸν οἱ κάτοικοι τοῦ πλανήτη αὐτοῦ πρὸ 65 ἑκατομ-μυρίων ἐτῶν ἕνα τέτοιο τεχνολογικὸ πολιτισμὸ ποὺ θὰ τοὺς ἐπέτρεψε τὴν ἀποίκηση τοῦ Ἄρη ἀλλὰ καὶ δορυφόρων τοῦ Δία ,ἴσως καὶ τοῦ Κρόνου .
Διόλου ἀπίθανη ἡ κατασκευὴ βάσεων στὴ Σελήνη ἢ ἀκόμη καὶ στὴ Γῆ!
Τὴν ἐποχὴ τῶν ἐξελιγμένων ὀρνιθόσαυρων στὴ Γῆ ,
ὁ Ἄρης εἶχε νερὸ σὲ μεγάλα ποτάμια καὶ λίμνες καὶ πυκνότερη ἀτμόσφαιρα ἔτσι οἱ Φαέθοντες εὔκολα θὰ ἀποίκιζαν τὸν πλανήτη.


Στὴ Γῆ εἶναι πιθανὸ νὰ ἦλθαν σὲ συμφωνία μὲ τοὺς ὀρνιθόσαυρους γιὰ τὴν ἐξόρυξη χρυσοῦ,ἀλουμινίου,οὐρανίου καὶ ἄλλων μετάλλων γιὰ τὴ βιομηχανία τους!
Στὴ Σελήνη ἀναφέρεται πὼς ἔχουν βρεθεῖ ἐρείπια ἀπὸ βάσεις τῶν Φαέθοντων.
Στὸ δορυφόρο Ἰαπετὸ εὑρέθηκαν στοιχεῖα ἀπὸ τὸ διαστημόπλοιο Casini ποὺ δείχνουν ὅτι ὅλος ὁ πλανήτης ,ἴσως ἦταν ἐσωτερικὴ βάση τῶν Φαέθοντων.


Πιθανὰ τὸ αὐτὸ ἰσχύει γιὰ τοὺς δορυφόρους Δεῖμο καὶ Φόβο τοῦ Ἄρη.στην Ἀφροδίτη μᾶλλον τὸ ἀφιλόξενο περιβάλλον τους ἐμπόδισε νὰ τὴν ἐποικίσουν.


Αὐτὸς ὁ ἐποικισμὸς τῶν πλανητῶν δεικνύεται στὴν ἐπικίνδυνη πορεία τοῦ φαεθοντικοῦ ἅρματος.
Ἕνας πολιτισμὸς μὲ τεράστια τεχνολογία ἀλλὰ ἰμπεριαλιστικὰ χαρακτηριστικά,ποὺ τελικὰ ὁδηγῇ-
θηκε ,ὅπως γίνεται πάντα μὲ τὴν ὑποχώρηση τῆς πνευματικότητας ,στὴν ἠθικὴ παρακμή.


Πιθανὴ ἡ χρήση σκλάβων ἀπό τη Γῆ ἤ τον Ἄρη ἀλλὰ καὶ ὑβριδίων ποὺ ἀνέπτυξαν μὲ τὴ γενετικὴ μηχανική!

Κάποια στιγμὴ λόγῳ τῆς ἀδυναμίας πιὸ πέρα ἐπέκτασης τῆς κυριαρχίας τους καὶ τῆς ἐκμετάλλευσης νέων "χωρῶν" πηγῶν ἐργατικῆς δύναμης,ἐμφάνισαν μιὰ οἰκονομικὴ κρίση,κρίση ταυτόχρονα κοινωνικὴ καὶ πολιτισμικὴ ἑνὸς πλανητικοῦ γένους ποὺ εἶχε ἤδη παρηκμάσει πνευματικὰ καὶ ἠθικά.


Ἡ ἐπιθυμία νὰ ὁδηγήσει ὁ Φαέθων τὸ ἅρμα τοῦ Ἥλιου δείχνει τὴν ἀκόρεστη ἐπιθυμία αὐτῶν τῶν "ἀνθρώπων" νὰ ἐξουσιάσουν τὰ πάντα καὶ τοὺς πάντες.
Τελικὰ ἡ κρίση βρῆκε διέξοδο σὲ πλανητικὸ πόλεμο ποὺ ἐπεκτάθηκε σὲ ὅλο τὸ ἡλιακὸ σύστημα.
Κάποιο ἐρευνητὲς μιλᾶνε γιὰ διακόρευση τοῦ πυρῆνα τοῦ Φαέθοντα πρὸς χρήση τῆς γεωθερμικὴς ἐνέργειας μὲ ἀποτέλεσμα τὴν ἔκρηξη τοῦ πλανήτη,ἄλλοι γιὰ ἁλυσιδωτὲς πυρηνικὲς ἐκρήξεις ἀπὸ χρήση πυρηνικῶν ὅπλων ποὺ ὁδήγησαν στὴ μαζικὴ ἔκρηξη τῶν ὠκεανῶν τοῦ πλανήτη.

Ὅπως καὶ νὰ ἔγινε οἱ χιλιάδες ἀστεροειδεὶς μείνανε μνημεῖα τοῦ πλανήτη Φαέθοντα.


Μὲ τὴν καταστροφὴ τοῦ πλανήτη,ἀστεροειδεὶς καὶ μετεωρῖτες χτύπησαν τὸν Ἄρη ,τὴ Σελήνη καί τη Γῆ ὅπου ἐπέφεραν τὸ τέλος τῶν Δεινοσαύρων.


Κάποιοι ὅπως πάντα ἐπέζησαν τῆς καταστροφῆς καὶ παρέμειναν σὲ βάσεις στὸν Ἄρη ἢ καὶ στὸ δορυφόρο Ἰαπετὸ ἢ καὶ σὲ ἄλλους πλανῆτες.
Ἴσως κάποιοι ἀπ' αὐτοὺς νὰ κατέφυγαν στὴ Γῆ καὶ νὰ ἐγκαταστάθηκαν σὲ ψυχρές ,ὀρεινὲς περιοχὲς τοῦ πλανήτη ὥστε νὰ ἐγκλιματισθοὺν καλύτερα.
Τέτοιες θὰ ἦταν τὰ Ἰμαλάϊα,ὁ Καύκασος,οἱ Ἄλπεις καὶ οἱ Ἄνδεις.
Τὰ ἐξωγενῆ αὐτὰ φύλλα στὴν Παλαιὰ διαθήκη ἀναφέρονται ὡς γένη Ἰάφεθ (ἰαπετικὰ) λέξη ποὺ θυμίζει τὸν Φαέθοντα καὶ εἶναι τὰ ἀνάλογα μὲ τὰ Ἀνουνάκι τῶν Σουμμερίων.
Ἐπίσης ἡ ἱστορία τῆς Ἰοῦς κόρη της Λευκάνῃς , γενάρχης τῶν Ἰώνων ποὺ περιγράφει ὁ Αἰσχύλος στὸν Προμηθέα δεσμώτη,ἀντιστοιχεῖ σὲ μιὰ τέτοια πορεία.
Ἡ Ἰω διωγμένη ἀπὸ τὸ Ἀργος(Ἄρης- ἄγος) καταφεύγει δια τοῦ Βοσπόρου (πέρασμα τοῦ στενοῦ Ἄρη-Γῆς) στὴ Σκυθία στὸν Καύκασο καὶ μετὰ στὴ Μ.Ασία,στὴν Ἰουδαία καὶ τὴν Αἴγυπτο ὅπου θὰ γεννιόταν ὁ Ἔπαφος,πρόγονος τῶν Δαναῶν.(ἀναφέρεται στὴν Αἴγυπτο φύλλο σκυθικὸ ποὺ λεγόταν Ὑκσὼς καὶ ἀντιστοιχεῖ μᾶλλον μὲ τοὺς Δαναοὺς Ἱκέτες τοῦ Αἰσχύλου).
Ἐπίσης ὁ Ἔπαφος φαίνεται νὰ ἀντιστοιχεῖ στὸν φιδόμορφο θεὸ Ἄποφι τὸν ἀρχαῖο μᾶλλον ὄφι τῆς Ἀποκάλυψης ποὺ ρίχτηκε στὴ Γῆ ἀπὸ τὸν ἀρχάγγελο Μιχαὴλ (ἄγγελο τοῦ πυρός).


Ὁ Ἄγγελος Σικελιανὸς ἔβλεπε στὴν πορεία τῆς Ἰοῦς
τὴν ἱστορία τῆς λευκῆς φυλῆς καὶ τὴ συνέκρινε μὲ τὸ πέρασμα (πατισάχ-πάσχα) τῶν Ἰσραηλιτῶν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο(ὑπτίως Γῆς δηλαδὴ Ἄρης) δια τῆς Ἐρυθρᾶς θάλασσας(ὁ Ἄρης λεγόταν Ἐρυθραῖα-Ἐρυθρὸς πλανήτης) στὴ νέα Γῆ τῆς ἐπαγγελίας(δηλαδὴ τὸν πλανήτη Γῆ).
Ὁ Ἴων γιὸς τοῦ Ξούθου (ἔξωθεν) εἶναι ὁ πρόγονος τῆς λευκῆς φυλῆς , μὲ ἀποικία στὴ Μ.Ασία μὲ τὴ δωδε-κάπολη στὴ χερσόνησο τῆς Ἐρυθραίας ἀπέναντι ἀπὸ τὴ Χίο καὶ τὴν πόλη Ἐρυθραία-Ἐρυθρές ,ὅπου προφήτευε ἡ Σίβυλλα ποὺ ἀργότερα θὰ προφήτευε στοὺς Ρωμαίους ἀπὸ τὴν Κύμη τῆς Ἰταλίας(ἡ συνέχεια τοῦ ἱερατείου τῆς λευκῆς φυλῆς).
Ἡ Μίλητος ἡ πρώην πόλη τῶν μελαχρινῶν Καρῶν θὰ κατακτηθεῖ καὶ θὰ σφαγεῖ ὁ πληθυσμός της ἐνῶ ὅσοι ἐπέζησαν θὰ γίνουν δοῦλοι.
Αὐτὴ ἡ πόλη θὰ γίνει ἡ μητρόπολη τους.εκεὶ θὰ ἔφτανε στὴν ἀκμή του ὁ πρῶτος γήινος λευκὸς πολιτισμός,θὰ γεννιόταν ἡ φιλοσοφία καὶ οἱ ἄλλες φυσικὲς ἐπιστῆμες τοῦ καθαροῦ ἐπιστημονικοῦ ὑλισμοῦ.
Ἀριθμολεξικά ,μαντέψετε τί δίνει :
Ἡ Μιλητοσ=666!


Ἀνάλογοι θρῦλοι τῆς καταγωγῆς τῶν λευκῶν ἀπὸ τὰ ἄστρα ὑπάρχουν σὲ ὅλους τοὺς λαοὺς τοῦ πλανήτη.
Στὴ Βόρεια Ἰαπωνία ἀναφέρονται στὴ λευκὴ φυλὴ Ἀϊνοῦ ,ἐνῶ Ἰάπωνας ἐρευνητὴς εἶχε ἰσχυριστεῖ ὅτι κατεῖχε ἀγαλματίδιο ἀπὸ τὸν πλανήτη Φαέθοντα!


Εἶναι περίεργο πάντως τὸ πεπρωμένο αὐτὸ τοῦ λαοῦ τοῦ ἀνατέλλοντος Ἥλιου μὲ τίς πυρηνικὲς ἐκρήξεις τῆς Χιροσίμα,τοῦ Ναγκασάκι καὶ πρόσφατα τῆς Φουκουσίμα.
Μοιάζει τὸ κάρμα τῶν "λευκῶν" Ἰαπώνων νὰ ἔρχεται ἀπὸ πολὺ παλιὰ καὶ νὰ μὴν ἔχει ἀκόμη ἐξαντληθεῖ!

Ἡ Ἔλευσις στὴ Γῆ τῶν λευκῶν φαέθοντων δὲν ἀποκλείει τὴ γηγενῆ ὕπαρξη τῆς στὴ Γῆ.


Στὴν ἠπειρωτικὴ Εὐρώπη πρὸ χιλιάδων ἐτῶν ζοῦσαν οἱ νεαντερτάλιοι λευκοὶ πληθυσμοὶ στὰ δάση καὶ στὶς σπηλιές,στάσιμοι σχεδὸν ἐξελικτικά,ὅταν στὴν Ἀφρικὴ εἶχε ἤδη ἐξελιχθεῖ ὁ νεάντερταλ σὲ homo-sapiens-sapiens.


O εὐρωπαῖος νεάντερταλ λόγῳ τῆς ζωῆς του σε
σκιερὰ καὶ κρύα μέρη εἶχε ἔλλειψη τῆς μελανίνης μὲ ἀποτέλεσμα τὸν λευκὸ φαινότυπο!
Πιστεύω ὅτι ἦταν ὁ κατάλληλος πληθυσμὸς γιὰ διασταύρωση μὲ τοὺς ἐξωγενεῖς Φαέθοντες.


Ἡ τραγωδία "Ἰων" τοῦ Εὐριπίδη ἀφήνει κάποια ἴχνη.


Ὁ Ξοῦθος (ὁ ἔξωθεν λευκὸς) παντρεύεται τὴν γηγενῆ Κρέουσα ,κόρη τοῦ Ἐρεχθέως, (πιθανὰ ἐννοεῖ τοὺς γηγενεῖς λευκοὺς) καὶ μὲ πολλὴ δυσκολία καὶ ἀφοῦ ἐπέμβει ὁ θεὸς τῆς ἰατρικῆς Ἀπόλλων( ἐμφανὴς ἡ δυσκολία διασταύρωσης ποὺ λύθηκε ,μᾶλλον τεχνολογικά),γεννᾷ τὸν Ἴωνα,καὶ γιὰ ἄλλους τὸν Ἰανὸ τὸ διπρόσωπο Ρωμαῖο θεό ,το γενάρχη τῆς μεικτῆς πλέον λευκῆς φυλῆς.

Ἡ λευκὴ φυλὴ θὰ ἐπικρατήσει στὸ Βόρειο ἡμισφαίριο ἐκτὸς τῶν πόλων ὅπου θὰ παρα-μείνουν οἱ γηγενεῖς κ ἴτρινοι Ἐσκιμῶοι καὶ ἄλλοι Ἰνδιάνοι.
Μετὰ τὸν καταστροφικὸ ἀτλαντικὸ πόλεμο μεταξὺ τῶν γηγενῶν κίτρινων-Ἀτλάντων καὶ μαύρων-Ἀθηναίων,γύρῳ,γύρω στὸ 2000-1800 π.χ. θὰ δοθεῖ ἡ εὐκαιρία στοὺς ἀνανεωμένους γενετικὰ Ἴωνες ἀπὸ βόρεια νὰ κυριαρχήσουν σὲ ἀρκετὲς περιοχὲς καὶ στοὺς μυστηριώδεις Φοίνικες νὰ κυριαρχήσουν στὶς θάλασσες μέχρι καὶ τὴν Ἀμερική!


Ἡ ἐπικράτηση τῆς νέας λευκῆς φυλῆς δηλώνεται στὴ μάχη τῶν Λαπιθῶν μὲ τοὺς παλαιοὺς κάτοικους Κένταυρους.το Κένταυρος μᾶλλον εἶναι ἀλλοίωση τοῦ Gaia-Ταῦρος,δηλωτικὸ τῆς αὐτοχθονίας αὐτῆς τῆς μέλαινας φυλῆς.
Ὁ Σωκράτης παριστάνεται σὰν Κένταυρος στὸ νότιο ἀέτωμα τῆς Ἀκρόπολης νὰ παλεύει μὲ ἕνα Λάπιθα.
Ὁ ἀρχηγὸς τῶν Λαπιθῶν λέγεται Καινέας,δηλωτικὸς τῆς καινῆς-νέας φυλῆς τῶν Ἰώνων ἀλλὰ καὶ τῆς συγγένειας μὲ τοὺς Καινεάτες-Χαναναίους-Φοίνικες!


Οἱ Φοίνικες ἦταν ἕνας λαὸς συγγενὴς τῶν Ἰώνων,γιὰ τὴν ἀκρίβεια ,οἱ νότιοι Ἴωνες .
Ὁ Αἰσχύλος στὶς Ἱκέτιδες δίνει πολλὰ στοιχεῖα ,ταυτίζοντας οὐσιαστικὰ τοὺς Δαναοὺς μὲ τοὺς Φοίνικες.
Ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα στὴν Οὐγκαρὶτ ἐπιβεβαιώνουν τὸν Αἰσχύλο ,ὅπως τὰ χρυσᾶ νεκρικὰ προσω-πεία,παρόμοια μὲ αὐτὰ τῶν Μυκηνῶν.
Οἱ προσωπογραφίες Δαναῶν-Φοινίκων ταιριάζουν μὲ τοὺς Κέλτες βορειοευρωπαίους.
Ἡ μάχη στὴν Τροία ἔγινε μεταξὺ τῶν ξανθῶν Δαναῶν-Φοινίκων καὶ τῶν μελανοκίτρινων πελασγῶν του Ἴλιου μὲ βασιλιᾶ τὸ γηραιὸ Πρίαμο.
Ἡ παρεμβολὴ τοῦ Ἠμίθεου Ἀχιλλέα,μᾶλλον εἶναι ὁμηρικὸς ἀναχρονισμός.
Οἱ Δαναοὶ καὶ οἱ Φοίνικες γύρῳ,γύρω στὸ 1100 π.χ. ἀντιμετώπιζαν τὰ ὑπολείμματα τῶν κάποτε ἀνθηρῶν πολιτισμῶν τῶν μαύρων Ἀθηναίων καὶ τῶν κίτρινων Ἀτλάντων.
Ὅμοια τὸ 1400 π.χ. εἶχαν κατακτήσει ὅτι εἶχε μείνει ἀπὸ τὴν ἄλλοτε κραταιὰ ἀτλαντική-μινωικὴ αὐτο-κρατορία,ποὺ διαλύθηκε πρῶτα ἀπὸ τὸν μεγάλο πλανητικὸ ἀτλαντικὸ πόλεμο τοῦ 1800 π.χ.και μετὰ τὴν ἠφαιστιακὴ ἔκρηξη τῆς Σαντορίνης τὸ 1600 π.χ.
Ἔτσι κατάφεραν οἱ λευκοὶ δαναοί-φοίνικες μετέπειτα Ἴωνες νὰ κυριαρχήσουν στὴν Ἑλλάδα καὶ ὅλη τὴν Εὐρώπη!
Ἡ Αἴγυπτος ἀντιστάθηκε καὶ τελικὰ ἔδιωξε τοὺς Ὑκσὼς ἀπὸ τὰ ἐδάφη της.
Οἱ Δωριεῖς καὶ αἰολεὶς θὰ ἐκμεταλλευτοῦν την
ἐξασθένιση τῶν δαναῶν-Ἰώνων ἀπὸ τὴ πολυετῆ μάχη τῆς Τροίας γιὰ νὰ ἀνακαταλάβουν τὰ ἑλλαδικὰ ἐδάφη ἀπὸ τοὺς καταχτητές.(κάθοδος τῶν Δωριέων).
Ἡ λέξη Φοίνικες μᾶλλον προέρχεται ἀπὸ τὸ "φοινὸς" ποὺ σημαίνει πορφυρὸς δηλαδὴ κόκκινος.
Ἡ παντελὴς ἔλλειψη μελανίνης εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα τὸ κοκκίνισμα τοῦ δέρματος τους ἀπὸ τὸν Ἥλιο,ὅπως οἱ λευκοὶ βορειοευρωπαῖοι καὶ Ρῶσοι κοκκινίζουν ὅταν ἔρχονται τὸ καλοκαίρι στὴ Μεσόγειο!
Ἡ γλῶσσα τους ἦταν συγγενὴς τῶν Ἰλλυριῶν (σημερινῶν Ἀλβανῶν) καὶ τῶν Παιόνων τῆς Βόρειας Μακεδονίας(Σκοπίων).
Ἡ ταύτιση ἀπὸ τὸν Ντ. Ἄικι τῶν Οὐαλῶν-Κίμβρων μὲ τοὺς Γαλάτες ὡς συγγενεῖς τῶν Φοινίκων,εἶναι σωστή.
Πρόκειται λοιπὸν γιὰ δειναρικοὺς λαοὺς μὲ θεοὺς ποὺ ἦταν παρόμοιοι μὲ τοὺς σκανδιναυικούς, μυκηναικοὺς καὶ κέλτικους θεοὺς ὅπως ὁ Βάαλ-Μπέλ-Ἀπόλλων ἢ ὁ Χαντάτ-Δίας μὲ κεραυνό,ἡ Ἀστάρτη-Ἀφροδίτη κ.α.
Ὁ Μελκὰρτ δὲν ἀντιστοιχεῖ στὸν δωρικὸ ἡμίθεο καὶ γενάρχη Ἡρακλῆ ἀλλὰ στὸν Μελικέρτη γιὸ τῆς Ἰνοῦς(ΙΝΩ) καὶ ἐγγονὸ τοῦ Φοίνικα Κάδμου,ἀδελφὸ τῆς φοινικοπούλας Εὐρώπης.(τί ἄλλη ἀπόδειξη γιὰ τὴ φοινικικὴ καταγωγὴ ὅλων τῶν βορείων εὐρωπαικῶν,λαῶν)!Οι φοίνικες ἀναφέρεται ὅτι ἦρθαν ἀπὸ τὴν Ἐρυθρὰ θάλασσα(ξανὰ ὁ ἐρυθρὸς πλανήτης Ἄρης) καὶ κατοίκισαν στὴ Χαναὰν στὸ Λίβανο δηλαδή τη
νότια Ἰωνία!
Ἀποίκισαν ὅλη τὴ Μεσόγειο ἔφτασαν στὴ Βρεττανία καὶ πιθανὰ στὴν Ἀμερικὴ ἀκολουθῶντας το δρόμο τῶν ἀτλάντων!
Ἵδρυσαν τὴν Καρχηδόνα ὅπου ἀναπτύχθηκε τὸ τιμοκρατικό,ὀλιγαρχικὸ πολίτευμα ποὺ περιγράφει ὁ Ἀριστοτέλης,ἕνα πολίτευμα ποὺ εἶναι σχεδὸν παγκόσμιο σήμερα μὲ τὴν ἐπικράτηση λίγων πάμπλουτων οἰκογενειῶν ἐπὶ κάθε λαοῦ.
Αὐτοὶ θὰ λατρέψουν τὸν Βάαλ-Κρόνο ἀδελφὸ τοῦ Ἰαπετοῦ-Ἰάφεθ καὶ θὰ θυσιάζουν τὰ παιδιά τους σὲ αὐτὸν μαζικὰ λίγο πρὶν πέσει στοὺς Ρωμαίους τὸ 146 π.χ.
Οἱ Ἴωνες ἵδρυσαν ἀνατολικὰ τὴν Ἀθήνα,τὴ γενέτειρα τῶν ἀστῶν, ὥστε μὲ τίς 2 μητροπόλεις τους νὰ κυριαρχήσουν σὲ ὅλη τὴ Μεσόγειο.
Αὐτὸς ἦταν ὁ σκοπὸς τῆς Σικελικῆς ἐκστρατείας ποὺ σαμποτάρισε ἔντεχνα τὸ δωρικὸ ἱερατεῖο(γεγονὸς τῶν ἐρμοκοπιδῶν) μὲ τὸν μέγιστο Σωκράτη(ὁ μελαγ-χροινὸς Σωκράτης οὐδέποτε "μυήθηκε" στὰ φοινικικὰ ἐλευσίνια μυστήρια) καὶ τὸν ἡρωικὸ Ἀλκιβιάδη.
Ὁ Σωκράτης καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης θὰ τὸ πληρώσουν ἀργότερα μέ το θάνατο τους! Ἡ Γέφυρα τῶν Ἀθηναίων-Καρχηδονίων ἀπέτυχε ἀλλιῶς θὰ εἶχαν ἤδη κυριαρχήσει σὲ ὅλο τὸν κόσμο ἀπὸ τότε!


Ὅλη ἡ ἱστορία τοῦ πλανήτη θὰ σημαδευτεῖ ἀπὸ τότε μὲ τὴν προσπάθεια τῆς λευκῆς φυλῆς νὰ κυριαρχήσει παντοῦ σὲ ὅλο τὸν πλανήτη.
Οἱ κονκισταδόροι Ἱσπανοὶ μὲ τὴ γενοκτονία τῶν ἰνδιάνων,οἱ ἀποικιοκράτες γάλλοι μὲ τὴ γενοκτονία τῶν ἀφρικανῶν,οἱ ἄγγλοι μὲ τὴ γενοκτονία τῶν Αὐστραλῶν καὶ τῶν Ἰνδῶν, οἱ Ὁλλανδοὶ μὲ τὴ γενοκτονία ἰνδονησίων,οἱ πορτογάλλοι μὲ τὴ γενοκτονία τῶν βραζιλιάνων κ.ὅ.κ.
Ὁ Χίτλερ θὰ ἐξιστορήσει τὴν καθαρότητα τῆς ἀρείας λευκῆς φυλῆς καὶ τὴν καταγωγή της ἀπὸ τὴ Θούλη ποὺ δὲν εἶναι παρὰ ὁ πλανήτης Φαέθων καὶ ἡ ἀποικία του Ἄρης.
Τὰ ὁλοκαυτώματα τῶν γηγενῶν κίτρινων χαζάρων(ἀζέρων) Ἰουδαίων καὶ ἄλλων κατώτερων φυλῶν εἶναι γνωστή.
Ἡ νίκη τοῦ κατώτερου μέλανα ἀμερικανοῦ Τζέσε Όουενς στοὺς ὀλυμπιακοὺς τοῦ Βερολίνου του στοίχισε πολύ!
Ἡ ἐπέμβαση τοῦ ἀφανοῦς δωρικοῦ ἱερατείου (κόκκινος στρατὸς καὶ Στάλιν) στὴν ἔκβαση τοῦ Β'Π'Πολέμου θὰ ἦταν ξανὰ τότε ἀποφασιστικὴ γιὰ τὸ μέλλον τοῦ πλανήτη καὶ γιὰ νὰ μπορεῖ σήμερα ὁ ἄνθρωπος νὰ μιλᾷ καὶ νὰ ἐκφράζεται ἐλεύθερα!
Οἱ λευκοὶ ἄνθρωποι ,ὅπως τοὺς ἔλεγαν οἱ γηγενεῖς Ἰνδιάνοι τῆς Ἀμερικῆς,ἔσφαξαν,ἐκμεταλεύτηκαν,κυριάρχησαν παντού.όμως ἡ φυλή τους σὰν ἐπέμβαση τῆς φύσης μοιάζει νὰ ἐξωθεῖται ἀπὸ τὸν πλανήτη.ο πολλαπλασιασμὸς τῶν γηγενῶν μαύρων καὶ κίτρινων πληθυσμῶν οἱ μεικτοὶ γάμοι μὲ τὴν ἀναγκαστικὴ ἐξάλειψη τοῦ ρατσισμοῦ, ὁδηγεῖ στὴν ἀργὴ καὶ σταθερὴ ἀφομοίωση τῆς λευκῆς φυλῆς ἀπὸ τίς γηγενεῖς καὶ τὴ δημιουργία μιᾶς ἑνιαίας πλανητικῆς φυλῆς ποὺ θὰ ἀντιπροσωπεύει τὴν παγκόσμια εἰρήνη καὶ ἁρμονία ὅλων τῶν κατοίκων τῆς Γῆς,ἀνεξαρτήτως χρώματος,γλώσσας,θρησκείας!



Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2024

Ἡλύσια πεδία





Στὴν Ἑλληνική μυθολογία τα Ἡλύσια Πεδία ἦσαν οἱ μεταθανάτιες κατοικίες γιὰ τις ψυχές τῶν ἡρώων καὶ ἐνάρετων ἀνθρώπων. Διακρίνονταν σε δύο βασίλεια – την νῆσο τῶν Μακάρων καὶ τα Λήθεια πεδία του Ἄδη. Συγκρινόμενα με την σύγχρονη ἀντίληψη γιὰ την μετά θάνατον ζωή, ἦταν ὁ παράδεισος σε ἀντιθέσει με τα Τάρταρα ποῦ ἦταν ἡ κόλαση.

Το πρῶτο ἐξ’ αὐτῶν γνωστό ὥς Λευκή νῆσος ἡ νῆσος τῶν Μακάρων, ἦταν μεταθανάτιο βασίλειο ποῦ προοριζόταν γιὰ τους μυθικούς ἥρωες. Βρισκόταν σε παραδείσιο νησί δυτικά του ποταμοῦ Ὠκεανοῦ, καὶ διοικεῖτο σύμφωνα με τον Ἡσίοδο καὶ τον Πίνδαρο ἀπὸ τον Τιτᾶνα Κρόνο, ἡ σύμφωνα με τον Ὅμηρο ἀπὸ τον Ραδάμανθυ, γιό του Δία.

Το δεύτερο Ἡλύσιο πεδίο ἦταν β
ασίλειο του κάτω κόσμου στὰ βάθη του Ἄδη πέρα ἀπὸ τον ποταμό Λήθη καὶ στὸ ὁποῖο κατευθύνονταν οἱ μύστες των Μυστηρίων ποῦ εἶχαν διάγει ἐνάρετο βίο. Οἱ θεοί των Μυστηρίων ποῦ συνδέονται με το πέρασμα των μυημένων στὸ Ἡλύσιο πεδίο εἶναι ἡ Περσεφόνη, ὁ Ἴακχος (Ελευσίνιος Ἑρμῆς ἡ Διόνυσος) ὁ Τριπτόλεμος, ἡ Ἐκάτη, ὁ Ζαγρεύς (Ὀρφικός Διόνυσος) ἡ Μελινόη (Ὀρφικὴ Ἐκάτη) καὶ ἡ Μακαρία.

Θά πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι τα Ἡλύσια ἦταν μιά συγκεχυμένη ἔννοια, καθότι ἐπὶ παραδείγματι ἐνῶ ὁ Ἡσίοδος καὶ ἄλλοι ποιητές μιλοῦν γιὰ παραδείσια βασίλεια ποῦ προορίζονταν ἀποκλειστικά γιὰ ήρωες, οἱ Ρωμαῖοι συγγραφθείς (ὅπως ὁ Βιργίλιος) συνδυάζουν ἀμφότερα τα Ἡλύσια πεδία – το βασίλειο των ἐνάρετων νεκρῶν καὶ το βασίλειο τῶν ἡρώων – σε ἕνα καὶ το αὐτὸ.

Μεταγενέστεροι Ἕλληνες συγγραφεῖς ποῦ προσπάθησαν νὰ ἐξορθολογήσουν τους μύθους, ἐντόπισαν το μυθικό λευκό νησί κοντά στὶς ἐκβολὲς του ποταμοῦ Δούναβη στὴ Μαύρη Θάλασσα. Τα νησιά τῶν Μακάρων, ἀπὸ την ἄλλη πλευρά, ὁρισμένες φορές ταυτίζονται με τα νησιά του ἀνατολίτικού Αἰγαίου, ἡ με τα νησιά στὸν Ἀτλαντικὸ Ὠκεανό.

Στήν ἀρχαία Ἑλληνική οἱ ὀροί Ἡλύσιο καὶ Ἄδη ἐπέχουν θέση ἐπιθέτου παρά κυρίου ὀνόματος, π.χ Ἡλύσιο πεδίο καὶ Ἄδου οἶκος. Ἡ ἐτυμολογία της λέξης Ἡλύσιον εἶναι ἀσαφής. Μπορεῖ νὰ προέρχεται ἀπὸ το ρῆμα ἐλευσώ ἡ ἐλευθῶ ποῦ σημαίνει «γιὰ την ἀνακούφιση» ή «ἀπελευθέρωση» (δηλαδή από τον πόνο) ή ἀπὸ την πόλη της Ἐλευσίνας, τοποθεσία των φημισμένων Ἐλευσινίων Μυστηρίων, ἡ σύμφωνα με τον Εὐστάθιο τον Θεσσαλονικέα ἀπὸ την λέξη ἀλυούσας (ἀναβλύζω ἀπὸ χαρά) ἡ ἀπὸ την λέξη ἀλύτως (συνώνυμο του ἀφθάρτως).

Ὁρισμένα ἀπὸ τα μυθικά πρόσωπα ποῦ μεταφέρθηκαν στὰ Ἡλύσια πεδία εἶναι τα κάτωθι:

Κάδμος καὶ Ἁρμονία (βασιλικό ζεῦγος τῶν Θηβῶν) Λύκος (γιός του Ποσειδῶνα) Ραδάμανθυς (γιός του Διός) Ἀλκμήνη (μητέρα του Ἡρακλῆ) Μήδεια (κόρη του Αἱήτη) Ὀρφεύς καὶ Εὐρυδίκη,

Ἀχιλλεύς (γιός του Πηλέα) Αἴας ὁ Τελαμόνιος, Αἴας ὁ Λοκρός, Αντίλοχος (γιός του Νέστορα) Διομήδης (γιός του Τυδέα) Ἑλένη (κόρη του Δία) Ἰφιγένεια (κόρη του Ἀγαμέμνονα) Μέμνων (γιός της Ἠοῦς) Μενέλαος (γιός του Ἀτρέα) Νεοπτόλεμος (γιός του Ἀχιλλέα) Πάτροκλος (φίλος του Ἀχιλλέα) Πηνελόπη (σύζυγος του Ὀδυσσέα) Τηλέγονος (γιός του Ὀδυσσέα) Τηλέμαχος (γιός του Ὀδυσσέα).

———————————–

… τὸν δ’ ἴδον ἐν νήσῳ θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντα,

νύμφης ἐν μεγάροισι Καλυψοῦς, ἥ μιν ἀνάγκῃ

ἴσχει ὁ δ’ οὐ δύναται ἣν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι

οὐ γάρ οἱ πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῖροι,

οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ’ εὐρέα νῶτα θαλάσσης.

σοὶ δ’ οὐ θέσφατόν ἐστι, διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε,

Ἄργει ἐν ἱπποβότῳ θανέειν καὶ πότμον ἐπισπεῖν,

ἀλλά σ’ ἐς Ἠλύσιον πεδίον καὶ πείρατα γαίης

ἀθάνατοι πέμψουσιν, ὅθι ξανθὸς Ῥαδάμανθυς,

τῇ περ ῥηΐστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν

οὐ νιφετός, οὔτ’ ἂρ χειμὼν πολὺς οὔτε ποτ’ ὄμβρος,

ἀλλ’ αἰεὶ ζεφύροιο λιγὺ πνείοντος ἀήτας

Ὠκεανὸς ἀνίησιν ἀναψύχειν ἀνθρώπους (Ομήρου – Οδύσσεια 4.560 έως 565)

Διὰ τί ὁ ζέφυρος εὐδιεινὸς καὶ ἥδιστος δοκεῖ εἶναι τῶν ἀνέμων͵ καὶ οἷον καὶ Ὅμηρος ἐν τῷ Ἠλυσίῳ πεδίῳ͵ ἀλλ΄ αἰεὶ ζεφύροιο διαπνείουσιν ἀῆται (Αριστοτέλους – Προβλήματα 943b.21 έως 943b.23)