Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Μάχη τῆς Πιερίας 168 π.Χ.

«Θνήσκε ὑπὲρ Πατρίδος»
(Δελφικὸ πρόσταγμα)

Η Μάχη τῆς Πύνδας ἐστὶν σταθμὸς σὴν ἀρχαία Ἱστορία τῶν Ἑλλήνων.   διότι μετὰ τὰ γεγονότα ὅσα διεδραματίσθησαν σὴν μάχην, ἡ ἙΛΛΑΣ κατελήφθη.  ἀπὸ τοὺς πράγματι, τυχοδιῶκτες καὶ τυχάρπαστους Ρωμαίους.

Τὸ 178 πεθαίνει ὁ Βασιλεὺς τῆς Μακεδονίας καὶ πάντων τῶν Ἑλλήνων, Φίλιππος ὁ Ε΄, ὁ ὁποῖος ἐβασίλευε ἀπὸ τὸ 221 π.Χ.

Στὸν θρόνον ἀνέβη ὁ πρῶτος υἱὸς αὐτοῦ, «Θρυλικὸς καὶ Πανελλήν», Περσεὺς ὁ Ἀ´.

Ὁ Νέος βασιλεὺς ἦτο ἦρεμος καὶ ἦπιος, μά καὶ γενναῖος, ικανότατος ὡς στρατηγὸς, μέ ἄψογον παράστημα καὶ τέλειος ὡς πολιτικὸς.

Οἱ Ἕλληνες τὸν ἠγάπησαν ἀμέσως καὶ στὸ πρόσωπόν του ἔβλεπαν ἕναν νέο Ἀλέξανδρον!

Δὲν εἶχαν ἄδικο, διότι ὁ πατὴρ του πρὶν πεθάνει τοῦ ἔθεσε τὸ πρόβλημα τῶν Ῥωμαίων καὶ τὸν τρόπον ἀντιμετωπίσεώς τους, οὕτως ὥστε νὰ μὴν ὑποδουλωθῇ ἡ πατρίδα του.    

Ὁ Περσεὺς ἐκινήθη ἐπιδεξία   στόν  πολιτικό ΄ ἀγῶνα  ἐναντίον  τῶν  Ρωμαίων καὶ ἔκανε τὸν φίλον τους.   Παραλλήλως, ὡς ἀπαιτεῖ ἡ πολιτικὴ καὶ συμφώνως μὲ τὰς ὁδηγίας τοῦ πατέρας του,  συνῆψε ἄριστες σχέσεις μὲ τοὺς ἐχθροὺς τῶν Ῥωμαίων, ἕνωσε τοὺς Ἕλληνας τοῦ νότου, καθὼς ἐπίσης τοὺς Ῥοδίους, τὰς πόλεις τοῦ Βυζαντίου καὶ τοὺς δημοκρατικούς πολίτας ὅλης τῆς Ἑλλάδος.

   Ὁ Περσεὺς ἦτο ἀπὸ τοὺς μυημένους στὰ Ἱερὰ Ἑλληνικὰ Μυστήρια καὶ ἐγνώριζε ἀρκετὰ πράγματα.

Μία κίνησις του ἔκαμε τοὺς Ἕλληνας νὰ τὸν ὑπεραγαπήσουν, τοὺς μισέλληνας, ὅμως, νὰ τὸν μισήσουν.

    Ἕστειλλε  πρέσβεις στὸ ἱερὸ τῆς Δήλου τὸ 171 π.Χ., ὅπου καλοῦσε ὈΛΟΥΣ τοὺς ἐξόριστους γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους ἀπὸ τὰς πόλεις τους, καθὼς καὶ τοὺς ἄπορους, στὴ Μακεδονία γιὰ νὰ ἐργαστοῦν,  Μία καὶ ἡ Μακεδονία πάντοτε εἶχε (καὶ ἔχει) εὔφορη γῆ στὰ πάντα. Ἀπὸ γεωργικὰ ἔως ... ὀρυκτά.

«Ἡ κίνησις αὕτη ἔσωσε ἑκατοντάδας χιλιάδας Ἑλλήνων καὶ ὁ Περσεύς ἐθεωρεῖτο μεγάλη μορφή.

<< κάποιοι  ὅμως   δὲν   χάρηκαν   γι΄  αὐτὸ  καὶ  ἄρχισαν   νὰ  του   διαβάλλουν   στοὺς   Ρωμαίους.   Τὸ   τυφλὸ   ὄργανο   τῶν   Ρωμαίων,  ὁ   βασιλεύς   τῆς  Περγάμου  Εὐξένης  τὸν  κατήγγειλε  στήν  Ρώμη ,  λὲς  καὶ  ἡ  Ρώμη   ἦταν   ....Ἀμφικτυονία..

Ή    αἰσχρή   προδοσία    του  ἀλιτήριου   καὶ  ἀργυρώνητου  Εύξένη,  μᾶς  φέρνει  στὴν   Ἑλλάδα  τοὺς  Ρωμαίους     

   Συνάπτονται      μάχες    ὅπου   οἱ   Ἕλληνες    θριαμβεύουν ,  καί   ἐπί  παραδείγματι    στὴν     Ἀπολλωνία   τὸ   169   π. Χ. 

     Ὁ   Εὐξένης   ὅμως   δὲν   ἡσυχάζει .   Ἦτο   γνωστὴ  ἡ  φιλία   του  μὲ  τοῦς  φοινικογεφυραίους   ἔμπορος   διότι   ἐδωροδοκεῖτο.        Οἱ    Ἕλληνες   τῆς  τότε   ἐποχῆς   .ἕλεγαν   γι΄ αὐτὲς  του   τίς   δραστηριοτητες :    

         <<   Ἄν  φθάσει   ὁ   Περσεύς    στὸν   Πέργαμο   γιὰ   νὰ   τιμωρήσει   τὸν   Εὐξένη,   τότε  αὐτὸς   (ὁ   Εὐξένης  )     θὰ   δραπετεύσει   μὲ   φοινικικὸ   πλοῖο.   

0ἱ Ρωμαῖοι δέν ἐπαναπαύονται. Γνωρίζουν ὅτι τοῦς Ἕλληνες σὲ μάχη δὲν τους Νικᾶς!

Ὑπάρχουν ἄλλοι τρόποι . Ποιοὶ ἔδωσαν τέτοια Θανάσιμη πληροφορία;΄ Ὁ καιρὸς ὅμως ἔρχεται.....

Οἱ δύο στρατοί ἑτοιμάζονται γιὰ τὴν τελευταία συνάντηση τους στὴν Πύδνα τῆς Πιερίας τὸ 168 π.Χ.

Ἀρχιστράτηγος τῶν Ἑλλήνων εἶναι ὁ βασιλεύς Περσεύς ὁ Ἀ΄ Ἀρχιστράτηγος τῶν Ρωμαίων ( καί ὅχι μόνο ) Ὁ Λεύκιος Αἰμίλιος Παῦλος .

Ὁ Ἕλληνας βασιλεύς ἀναμένει τοῦς ὑπολοίπους ἀδελφοὺς του ποῦ τοῦ ὑποσχέθησαν στρατιωτική βοήθεια. Ἀναμένει ὁ Θρῦλος ...

Οἱ Μακεδόνες ἡττῶνται ἀπὸ τὸν ἄσημο Αἰμίλιο καὶ ὅ θρῦλος των Ἑλλήνων, ὁ Περσεύς ὁδηγεῖται σιδηροδέσμιος μὲ τὰ παιδιά του στὴν Ρώμη καθὼς καὶ το σύνολο τῶν ἐπιφανῶν Μακεδόνων . Τά παιδιά του δολοφονοῦνται ἐμπρός στά μάτια του Ὁ Περσεύς συνελήφθη

στὸ ἱερὸ τῶν Καβείριων τῆς Σαμοθράκης '”ὅπου καὶ κατέφυγε μετὰ τό κακό της Πύνδας.

Τόν ρίχνουν φυλακή καί .....πεθαίνει ἀπὸ τὴ πείνα !

Ἡ Μακεδονία χωρίζεται, δια πυρὸς καί σιδήρου , σὲ τέσσερις ἐπαρχίες (Θεσ/κης - Πελαγονίας - Πέλλης -Αμφιπόλεος ) καὶ βγαίνει ἕνα διάταγμα νὰ μὴν ἐπικοινωνοῦν οἱ Ἕλληνες τῶν περιοχῶν αὐτῶν , οὔτε κοινωνικά μὰ καὶ οὔτε γιὰ ἐμπορικούς λόγους .

Συμφώνως μὲ τὴν Ἱερὰ Ἑλληνική Παράδοση, πρίν ὁδηγηθεῖ μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ὁ Περσέας ὥρκισε δύο στρατηγοὺς του <<ἵνα διατηρηθῶσιν ἡ Ἑλλὰς , ἡ Ἐλευθερία καὶ ἀποτέμνειν (νὰ κοπεῖ ) τὴν διχόνοιαν >>.

Ὁ Αἰμίλιος Παῦλος κάτι γράφει σχετικὸς στὰ ἀποσπάσματα ποῦ διασώζονται .

Τὸ 146 π.Χ. Ὁ στρατηγὸς τῶν Ρωμαίων καταφθάνει στὴν Ἑλλάδα μὲ πολυάριθμο στράτευμα ὅπου προβαίνει στὶς ἀκόλουθες <<πολιτιστικὲς >> καὶ <<ἀντιρατσιστικές >>πράξεις.

Καίει την Κόρινθο διότι ( εἶχε πολεμήσει μαζί με τὸν Περσέα, λεηλατεῖ ὅλη τὴν περιοχὴ κατασφάζει τὸν Ἑλληνικὸ πληθυσμό καὶ πωλεῖ ὡς δούλους ὅσους ἐσώθησαν ἀπὸ τὴν φωτιά καὶ τὸ σίδερο. Ἡ μεσημβρινὴ Ἑλλάδα κατέστη Ρωμαϊκή ἐπαρχία μὲ τὸ ὄνομα Ἀχαΐα .

Ἡ Ἑλλάς ὑπετάγη στοὺς νεοβάρβαρους παγκοσμιοποιητές τῆς τότε ἐποχῆς, ΑΛΛΑ

Δέν ἐξέπνευσε καὶ δέν ἀφανίσθηκε ! Ὑπέταξε τούς κατακτητές της, πολιτιστικὸς !

<<Ἐδειξε σ΄΄ αὐτούς ὅτι ζούσε >>!